Asteongo Argia-k euskal kulturaren transmisioari buruzko Larrun gehigarria dakar. Jasotzen dituen zazpi lagunen iritzietatik biren beste hainbeste gogoetei erreparatuko diegu. Julen Arexolaleibak dioenez, «izateko gogo batek ekarri du euskal kultura gaurdaino, eta transmisio hori batez ere bide ez instituzionaletatik gauzatu da[…]». Ane Larrinagaren arabera «[…] euskararen eta haren kulturaren azpigarapen kulturala euskaldunen mendekotasun politikoaren ondorio zuzena da […]».
Joan diren hogeita hamar urteotan agintean egon diren eta helburu bakartzat hauteskundeetan ahalik eta boz gehien lortzea, alderdiaren interesak hil ala bizi defendatzea eta boterean betikotzea izan dutenek ez dute ezer egin euskarazko kulturaren transmisioa bermatzeko. Ez dugunez euskarazko kultura babestuko zuen instituziorik izan, etenak lozorroan harrapatu gaitzakeela uste dugu. Ostera, euskaldunok gure kulturaren biziraupena bermatuko ez duen estatu bako garen artean, instituzioetatik kanpoko kultur eragileek eutsi beharko diogu, orain arte legez, gure kulturaren iraunkortasunari.
Oraingoan musikari euskaldunoi ari gatzaizkizue. Berrogei urtean euskaldunon imajinarioa osatu duzuenok, maitasunari, askatasunari, hizkuntzari, bizi gaituen lurrari buruzko gure pentsaera egituratzerakoan eragin zuzena izan duzuenok: belaunaldi berriek ez zaituztete ezagutzen, erdaretan sortutako musika hobesten dute, Interneten gutxiagotuen zerrendetan zaudete, zuen diskoak gero eta gutxiagok erosten ditugu, egunero-egunero jakituria irakasten ahalegintzen direnek ez dute astirik edo motibaziorik zuen berri emateko, zuen lana ezagutarazteko bitartekoak dituztenek ezagutarazi beharrik ez dutenen musika goratzen dute.
Zuen musika transmititzea lortzen ez badugu, zenbat iraungo du gure kulturak?
